Obsługiwane przez usługę Blogger.

Surrealistyczny i osobliwy las Fanal.

    Mawiają, że nie można mieć jednego ulubionego miejsca na świecie, bo wybierać między faworytami, to jak wybrać ulubione dziecko. I choć sama wyznaję tę zasadę, bo w każdym z odwiedzonych przeze mnie miejsc zostawiłam kawałek swojego serca i zachwytu, to mglisty las Fanal wyrył się jakoś mocniej i głębiej w czeluściach mojego serca i estetycznej duszy.


Dziś przybliżę Wam genezę tego surrealistycznego i osobliwego, wiecznie mglistego lasu.


Geneza lasów wawrzynowych

    Czym są lasy wawrzynowe? Są to prastare lasy pierwotne, które od 15, a nawet do 40 milionów lat temu porastały większą część Europy. Dziś drzewa te rosną w specyficznych uwarunkowaniach geograficznych i sprzyjającym dla nich klimacie, a dokładniej na wysokości 1100 m.n.p.m. z czego maderski las Fanal porasta wzgórze na wysokości 1150 m. Na tej wysokości panują doskonałe warunki atmosferyczne, ponieważ przez większość roku znajdują się w sferze mocnych opadów i w nieco ochłodzonej atmosferze powietrza.


Gdzie szukać lasów wawrzynowych?

    Po epoce lodowcowej ostały się tylko 4 miejsca, w których można doświadczyć piękna lasów wawrzynowych. Jest to Madera, Wyspy Kanaryjskie, Azory oraz Maroko. Na Maderze jeszcze kilkaset lat temu było ich zdecydowanie więcej, ale pierwsi ludzie, którzy osiedlili wyspę potrzebowali drewna do budowania domów, a następnie do ich ogrzania. Pozostawili jedynie te najbardziej powykręcane, nie nadające się na deski. Dziś lasy wawrzynowe stanowią jedynie 1% wszystkich lasów na świecie i 16% lasów na Maderze.


Od niedawna las Fanal znajduje się na światowej liście dziedzictwa kulturowego UNESCO.


Fanal, a zdjęcia

    Nie da się ukryć, że las Fanal to dziś mekka fotografów. Zjeżdżają się tutaj z całego świata, by realizować swoje bujne pomysły na zdjęcia i spełniać się w fotografii kreatywnej, więc jeśli spotkacie biegającą boso pannę, w przemoczonych włosach i sukience, nie bądźcie zdziwieni (sama nią przez chwilę byłam). Gęsta mgła i surrealistyczne kształty drzew pobudzają naszą fotografię do granic wytrzymałości. To miejsce jest tak hipnotyzujące, że przyjechać bez aparatu, to niemalże grzech. 

    Oczywiście nie zawsze w lesie znajduje się mgła. Największe prawdopodobieństwo jej doświadczenia do poranek, bądź wieczór, choć my się wieczorem nieco zawiedliśmy, ale i tak jestem wdzięczna, że mogłam zobaczyć to miejsce również w innej odsłonie. Dopiero następnego dnia o poranku ujrzałam to miejsce w swoim najlepszym wydaniu — w białej sukni splecionej z gęstej mgły. Nie mogłam być gorsza i również wskoczyłam w sukienkę.

Deszczowy las Fanal na Maderze.

Tego dnia na wzgórzu było na pewno poniżej 15*C, a wiatr i deszcz nie ułatwiały zadania. Po tak częstych opadach, trawa zamienia się w mięciutką gąbkę, a zza mgły co rusz wyłania nam się jakaś wolno pasąca się krowa-rezydent. Uważajcie na swoje kroki, bo wcale nie trudno wejść w jakąś krowią niespodziankę!


Jak dojechać?

Las Fanal to piękny zakątek natury, położony na malowniczym płaskowyżu Paul de Serra w północno-zachodniej części Madery, około 10 km na wschód od urokliwego miasteczka Ribeira de Janela. Ze stolicy wyspy, czyli z Funchal, dojazd zajmuje około 1,5 godziny i pokonujemy wówczas 50 kilometrów. Jednakże dojeżdżając na miejsce poczujesz, że każda minuta spędzona w trasie była tego warta.

Parking

Na miejscu znajduje się parking po obydwu stronach ulicy. Jest on całkowicie darmowy, jak i wstęp do lasu. To ciekawe, że na Maderze chyba każda turystyczna atrakcja jest albo darmowa, albo za symboliczne kilka €.



Madera, Portugalia

Brak komentarzy